Mądziak psi

łac. Mutinus caninus


Mądziak psi - co to za grzyb?

Mądziak psi to średniej wielkości, smukły grzyb z rodziny sromotnikowatych występujący na całej kuli ziemskiej poza Afryką i Antarktydą. Rośnie najczęściej w wilgotnych, cienistych lasach liściastych, na żyznych glebach. Mądziak psi jest niejadalny.


Czy grzyb mądziak psi jest jadalny?

Grzyb z gatunku: MĄDZIAK PSI JEST NIEJADALNY LUB WYMAGA SPECJALNEJ OBRÓBKI.

Systematyka

Domena:eukarionty
Królestwo:grzyby
Typ:podstawczaki
Klasa:pieczarniaki
Rząd:sromotnikowce
Rodzina:sromotnikowate
Rodzaj:Mutinus
Gatunek:mądziak psi

Mądziak psi - Opis wyglądu grzyba

Owocniki młode (tzw. jajo): jajowate do ok. 4 cm wysokości i 2,5 cm szerokości, białawe.

Dojrzały owocnik osiąga wysokość 16 cm i grubość ok. 1 cm. Kapelusz w kształcie stożka, pokryty lepką masą zarodników w kolorze ciemnooliwkowym. Po rozsianiu zarodników górna część kapelusza i górna część trzonu są morelowe lub żółtopomarańczowe.

Zapach młodych owocników przyjemny, przypomina zapach tytoniu lub owoców, starsze osobniki mają woń zbliżoną do zapachu sromotnika smrodliwego, zwanego także bezwstydnym - nieprzyjemną, przypominającą padlinę - ale znacznie słabszą.

Mądziak psi - Podobne gatunki grzybów

Mądziak psi może przypominać z wyglądu swojego krewniaka - mądziaka malinowego (łac. Mutinus ravenelii).

Mądziak psi - Występowanie

Mądziak psi jest szeroko rozprzestrzeniony. Znajdowany jest na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Afryki i Antarktydy. W Polsce jest rzadki. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ma status V – narażony na wymarcie. W Polsce był gatunkiem ściśle chronionym, ale 9 października 2014 r. został wykreślony z listy gatunków grzybów chronionych.
Rośnie najczęściej w wilgotnych, cienistych lasach liściastych, na żyznych glebach. Zazwyczaj występuje w grupach.


Mądziak psi - Rozmnażanie

Owocniki mądziaka psiego pojawiają się latem oraz jesienią i wytwarzają elipsoidalne, gładkie zarodniki w kolorze ciemnooliwkowym o wymiarach 4-5 μm długości, 1,5-2 μm szerokości.

Mądziak psi - Przydatność spożywcza

Mądziak psi nie ma wartości gospodarczej, jest niejadalny.

Mądziak psi - Ciekawostki

Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1778 r. W. Hudson nadając mu nazwę Phallus caninus. Nazwa rodzajowa wywodziła się od greckiej nazwy prącia (φαλλός, w zlatynizowanej formie Phallus). Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1849 r. Elias Fries, przenosząc go do rodzaju Mutinus.

Niektóre synonimy naukowe:

  • Aedycia canina (Huds.) Kuntze 1898
  • Cynophallus caninus (Huds.) Fr. 1860
  • Ithyphallus inodorus Gray 1821
  • Mutinus caninus var. albus Zeller 1944
  • Mutinus caninus (Huds.) Fr. 1849 var. caninus
  • Phallus caninus Huds. 1778
  • Phallus caninus Huds., Lich. Jap. 1778, var. caninus
  • Phallus inodorus Sowerby 1801

Nazwę polską podał Stanisław Chełchowski w 1898 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako sromotnik psi, smardzik psi, smardz psi.

Nazwy grzyba mądziak psi w językach obcych

Poniżej znajdziesz nazwy gatunku grzyba mądziak psi w innych językach:

  • Čeština: Psivka obecná
  • Deutsch: Gemeine Hundsrute
  • Eesti: Harilik peniseen, tava-peniseen
  • English: Dog stinkhorn
  • Français: Phallus de chien, satyre des chiens
  • Кыргызча: Ит мутинусу
  • Lietuvių: Šuniškoji poniabudėlė
  • 日本語: キツネノロウソク
  • Română: Puța câinelui
  • Русский: Мутинус собачий
  • Српски: Пасји стршак
  • Suomi: Koiranpökkösieni
  • Svenska: Liten stinksvamp
  • Українська: Мутин собачий


Udostępnij stronę znajomym:

AtlasGrzybow.online
© 2018 - 2024

Odwiedź również

x