| Grzyb z gatunku: MAŚLAK SITARZ JEST JADALNY. |
| Domena: | eukarionty |
| Królestwo: | grzyby |
| Typ: | podstawczaki |
| Klasa: | pieczarniaki |
| Rząd: | borowikowce |
| Rodzina: | maślakowate |
| Rodzaj: | maślak |
| Gatunek: | maślak sitarz |
Kapelusz:
Średnica 4-12 cm, kolor płowy, cielisty, żółtobrązowy lub czerwonoochrowy, gładki, nagi, suchy, po deszczach bardzo śluzowaty. U młodych okazów jest półkulisty, potem płaski, u starszych staje się powyginany, a nawet płytkowklęsły.
Rurki:
Przyrośnięte do trzonu, a nawet zbiegające po nim. Na młodych owocnikach szarożółtawe, później żółte, w końcu brązowe. Od miąższu kapelusza oddzielają się trudno. Pory rurek bardzo duże i przypominają swoim wyglądem oczka sita. Stąd też pochodzi nazwa gatunkowa.
Trzon:
Wysokość 2-10 cm, średnica od 0,5 do 2,0 cm. Jest cylindryczny, równogruby, pełny, włóknisty, bez pierścienia. U góry żółtawy lub żółtobrązowy, u podstawy może być czerwonobrązowy - zazwyczaj w takiej samej barwie jak kapelusz.
Miąższ:
Lepki i elastyczny, nie łamliwy, nieco błękitniejący. W kapeluszu elastyczny, bladożółty, w trzonie włóknisty, czerwonobrązowawy.
Na półkuli północnej jest szeroko rozprzestrzeniony, na półkuli południowej występuje tylko w Nowej Zelandii. W Polsce jest gatunkiem pospolitym, najczęściej występującym wśród wszystkich maślaków. Występuje na suchych, piaszczystych glebach towarzyszącym sośnie zwyczajnej (dwuigielnej), z którą współżyje w mikoryzie. Często rośnie wśród wrzosów lub krzaków jagód. Owocniki pojawiają się od czerwca do października, zwykle masowo w grupach i kępkach złożonych z pozrastanych owocników.
Maślak sitarz wytwarza gładkie, elipsoidalne zarodniki o wymiarach 7-13 x 3-5 μm. Wysyp żółtooliwkowy.
Maślak sitarz to grzyb jadalny, jednak o średniej wartości smakowej i odżywczej. Smak nieznaczny, niekiedy kwaskowaty, zapach niewyraźny, smakowo gorszy niż inne gatunki maślaków. Nadaje się do suszenia i marynowania z innymi, smaczniejszymi grzybami. Często bywa też silnie zarobaczywiony. Po ugotowaniu zmienia kolor na czerwonofioletowy a miąższ staje się gąbczasty i łykowaty, co niektórych odstrasza od jego spożywania.
Po raz pierwszy takson ten opisał w roku 1753 Karol Linneusz, uznając go za borowika szlachetnego ( łac. Boletus bovinus). Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1806 Henri François Anne de Roussel, przenosząc go do rodzaju Suillus.
Poniżej najczęstsze synonimy nazwy naukowej:
Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1960 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym ma też inne nazwy: grzyb wolak, sitacz, sitek, sitka, sitnik, sitosz, grzyb sitarz, rzeszotnik.
Poniżej znajdziesz nazwy gatunku grzyba maślak sitarz w innych językach:
Udostępnij stronę znajomym: